Metoda Krakowska® w Lublinie

Jak wygląda terapia w naszym gabinecie?

W naszym Centrum terapii i Rozwoju Dzieci Juniora w Lublinie pracujemy Metodą Krakowską®, wykorzystując materiały dedykowane do pracy tą metodą oraz zaprojektowane w zgodzie z jej zasadami, których dobór jest dostosowany do indywidualnych możliwości i potrzeb dziecka. Zajęcia są prowadzone w obecności Rodzica i trwają 60 minut. Według założeń Metody Krakowskiej® terapia dziecka zakłada ścisłą współpracę terapeuty oraz Rodziców. Oznacza to, że dalszą pracę z dzieckiem poza gabinetem kontynuuje Rodzic według otrzymanych wskazówek- tylko wówczas można liczyć na efekty terapii. Sumienna i codzienna praca nagradzana jest postępami dziecka, a Rodzic może czuć się spokojniejszy o przyszłość swojego dziecka. Pragniemy, aby dzieci z Lublina i okolic miały dostęp do profesjonalnej terapii Metodą Krakowską® blisko swojego miejsca zamieszkania.

Chcesz się dowiedzieć na czym polega terapia Metodą Krakowską?

Potrzebujesz więcej informacji?

Chcesz umówić się na spotkanie?

Serdecznie zachęcamy do kontaktu – odpowiemy na wszelkie pytania.

e-mail: terapia@juniora.pl

telefon: 517505434

Coraz częściej wśród terapeutów jak i rodziców można usłyszeć o Metodzie Krakowskiej®. W Internecie jak i telewizji poświęca się coraz więcej uwagi imponującym efektom jakie można osiągnąć w pracy z dziećmi za pomocą terapii neurobiologicznej. Czym właściwie jest Metoda Krakowska®, i do kogo jest ona skierowana?

Metoda Krakowska® – wykorzystanie wiedzy neurobiologicznej w praktyce

Metoda Krakowska® jest rezultatem wieloletnich badań oraz doświadczeń terapeutycznych zespołu związanego z Katedrą Logopedii w Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie jak i Zespołu Wczesnego Wspomagania w Ośrodku dla Dzieci Niesłyszących(dawniej Zespołu Diagnozy i Terapii Języka).

Twórczynią tej metody jest prof. dr hab. Jagoda Cieszyńska, będąca członkiem Rady Polskiego Towarzystwa Logopedycznego, Polskiego Stowarzyszenia Psychologicznego oraz Stowarzyszenia Rodziców i Przyjaciół Dzieci Niesłyszących i Autystycznych „Effatha” oraz jego opiekunem merytorycznym. Prowadzi badania naukowe dotyczące: dyglosji, dysleksji, dwujęzyczności, nabywania i rozwoju systemu językowego przez dzieci niesłyszące, metod diagnozowania dzieci z zaburzeniami komunikacji językowej(z alalią, autystycznych, porażeniem mózgowym, Zespołem Aspergera, obniżeniem sprawności intelektualnej), a także metod badania rozwoju funkcji poznawczych u dzieci.

Metoda Krakowska® jest systemową terapią funkcji poznawczych dzieci z różnymi zaburzeniami genetycznymi i rozwojowymi. Skierowana jest dla dzieci: z deficytami intelektualnymi(np. Zespół Downa),autystycznych, z Zespołem Aspergera, dyslektycznych, dwujęzycznych, z alalią, z afazją dziecięcą. Podstawowym założeniem tej metody jest stymulacja intelektualna dziecka. W procesie terapeutycznym dziecko bowiem nabywa system językowy umożliwiający poznanie otaczającego je świata i komunikację. Nie pozostaje to bez wpływu na sferę psychiczną, to znaczy m.in. na poczucie własnej tożsamości, wzmocnienie więzi łączących członków rodziny.

Nabywanie języka jest zgodne z kognitywistycznym ujęciem poszczególnych etapów rozwojowych człowieka(oznacza to, że dziecko musi zdobywać umiejętności oczekiwane na danym poziomie rozwoju, niemożliwe jest np. „ominięcie” etapu podnoszenia główki przez niemowlę i oczekiwanie, że dziecko od razu zacznie siadać). M. Tomasello twierdzi iż aktywne nauczanie jest fundamentem nabywania umiejętności i wiedzy przez człowieka. Każda funkcja psychiczna jest ze sobą we wzajemnym, nierozerwalnym związku. Dlatego można wyznaczyć trzy etapy nauki: naśladownictwo, współdziałanie, instrukcja. Według tego schematu podejmowane są poszczególne ćwiczenia. Dziecko uczy się odbioru, przetwarzania i przechowywania bodźców płynących z otaczającego je świata.

Bardzo istotne jest podejście do nauczania języka. Wiele dzieci z deficytami mowy uczy się rodzimego języka na podobnej zasadzie jak języka obcego. Wynika to z tego, że nie nabyły one żadnego języka w wyniku występujących deficytów. Z powodu owych barier w nabywaniu języka, jednocześnie z terapią podstawowych funkcji psychicznych rozpoczyna się Symultaniczno-Sekwencyjną Naukę Czytania® . Często to właśnie słowo pisane niejednokrotnie jest pierwszym słowem jakie wypowie dziecko. Dzieje się tak dlatego, że poprzez naukę czytania rozwijają się wszystkie funkcje psychiczne jak i słuch fonemowy co umożliwia wychwytywanie słów w mowie potocznej, ich rozumienie, a co za tym idzie czytanie i użycie języka w celu komunikacji będące efektem naśladownictwa z odroczeniem czasowym.

Wyznacznikiem programu terapii nie jest wiek życiowy dziecka, lecz to, na jakim poziomie rozwojowym się ono znajduje. Wówczas poprzez określone oddziaływania terapeutyczne pomaga się dziecku wejść w poszczególne etapy rozwojowe. Im wcześniej jest podjęta interwencja terapeutyczna, tym lepsze efekty pracy można osiągnąć. Najwyższą neuroplastyczność wykazują dzieci do 3 roku życia. Oczywiście w późniejszym wieku także podejmuje się terapię, jednak trzeba pamiętać, że mogą być one widoczne później niż u młodszych dzieci.

Oto podstawowe zasady prowadzenia terapii rozwojowej:

• Prowadzone z dzieckiem ćwiczenia stymulujące rozwój muszą mieć odniesienie do

istniejących realnie możliwości i umiejętności.

• Zbyt łatwe lub zbyt trudne zadania nie mają wartości terapeutycznej.
• Nie można ułożyć programu terapii bez przeprowadzenia diagnozy wszystkich funkcji poznawczych.
• Dziecko kształtuje i rozwija swoje umiejętności jedynie poprzez działanie (aktywność własna), a nie bierne przyswajanie.¹

Metoda Krakowska® wykorzystuje w swych oddziaływaniach między innymi:

• terapię słuchową,
• stymulację naśladowania mowy ze wsparciem Gestów Artykulacyjnych(GA), gdy nie występuje naśladownictwo, wykorzystuje się Manualne Torowanie Głosek(MTG),
• terapię funkcji wzrokowych,
• Symultaniczno-Sekwencyjna Naukę Czytania®
• stymulację pamięci,
• ćwiczenia kategoryzacji,
• ćwiczenia myślenia sytuacyjnego i przyczynowo skutkowego,
• prowadzenie Dziennika wydarzeń- pełni on funkcję pomocy w nabywaniu kompetencji komunikacyjnej i językowej,
• stymulację zabawy,
• stymulację lewej półkuli mózgu,
• terapię zachowań społecznych,
• stymulację funkcji motorycznych,
• ćwiczenia myślenia poprzez analogię.

Tylko wówczas, gdy stosowane są wszystkie elementy terapii, można osiągnąć wspaniałe efekty i tym samym umożliwić dziecku funkcjonowanie na najwyższym poziomie według możliwości i predyspozycji dziecka. Dlatego nie warto czekać, gdy odczuwamy niepokój związany z rozwojem naszego dziecka. Nie warto liczyć na to, że z zaburzeń dziecko samo „wyrośnie” oraz na to, że jeszcze „ma czas”. Brak wystąpienia określonych umiejętności w odpowiednim czasie jest sygnałem do niezwłocznego podjęcia interwencji terapeutycznej. Co powinno zaniepokoić dorosłego?

• brak nawiązywania kontaktu w 4 .miesiącu życia,
• brak gestu wskazywania palcem w 9. miesiącu życia,
• brak pojawienia się pierwszych słów w 1. roku życia,
• brak łączenia dwóch słów w 2. roku życia.

W przypadku niepodjęcia działań zmniejszamy szansę dziecka na wejście na ścieżkę prawidłowego rozwoju, podjęcie edukacji w szkole powszechnej, nawiązanie przyjaźni z rówieśnikami oraz samodzielność w życiu dorosłym.

Bibliografia

• Cieszyńska J., Korendo M., 2013, Wczesna interwencja terapeutyczna, Kraków
• Cieszyńska J., 2011, Wczesna diagnoza i terapia zaburzeń autystycznych, Kraków

1 Cieszyńska J., 2011, Wczesna diagnoza i terapia zaburzeń autystycznych, Kraków s 166